Powojenna odbudowa sektora wodnego musi być oparta na ocenie zasobów wodnych dostępnych na potrzeby rekonstrukcji ukraińskiego społeczeństwa, gospodarki i środowiska po zakończeniu konfliktu oraz na zrozumieniu kluczowej roli wody jako łącznika służącego bezpieczeństwu i rozwojowi Ukrainy. Wdrożenie zintegrowanego i proaktywnego (zorientowanego na ryzyko) gospodarowania zasobami wodnymi w oparciu o europejskie doświadczenia może stanowić najkrótszą drogę przejścia od reakcji na wojnę do zrównoważonego rozwoju i odporności na ryzyko związane z klęskami żywiołowymi.
Niedostatek naturalnych zasobów wodnych oraz nieregularna ich sezonowa i przestrzenna dystrybucja wciąż stanowią główne wyzwania w obszarze gospodarki wodnej w Ukrainie. Gwałtowne ocieplenie, wzrastająca częstotliwość i nasilenie okresów suszy, powodzi i ekstremalnych zjawisk pogodowych w Ukrainie prowadzą do zwiększenia ryzyka wodnego związanego z dostępnością i dostępem do wystarczającej ilości dobrej jakości zasobów wody słodkiej.
Działania wojenne na wschodzie Ukrainy od 2014 roku znacząco wpłynęły na sieć wodociągową w regionie Donbasu. Eskalacja wojny od 24 lutego 2022 r. wywołała natychmiastowy, gwałtowny wzrost potrzeb humanitarnych. Infrastruktura wodna wielu miast została uszkodzona na skutek działań militarnych, a w konsekwencji tysiące, a niekiedy miliony, osób ma ograniczony dostęp do bezpiecznej wody pitnej lub została tego dostępu pozbawiona.
Powojenna odbudowa sektora wodnego musi być oparta na ocenie zasobów wodnych dostępnych na potrzeby powojennej odbudowy ukraińskiego społeczeństwa, gospodarki i środowiska oraz na zrozumieniu kluczowej roli wody jako łącznika służącego bezpieczeństwu i rozwojowi Ukrainy.
Autorka: Anna Tsvietkova, NGO „Women Water Partnership – Ukraine”
