Ukraina oficjalnie kandyduje do UE i reformuje się w szybkim tempie. W raporcie przyglądamy się polskiej drodze do UE, próbując wyciągnąć wnioski, które mogą okazać się cenne dla Ukrainy.
Nadanie powojennej odbudowie Ukrainy zielonego kierunku wydaje się jedyną słuszną drogą. Wspólne z Europą wizje i cele mogą nie tylko wspierać proces integracji, ale też ułatwić uniezależnienie się Ukrainy od importu paliw kopalnych z Rosji, a także przygotować kraj na inne, istotne wyzwania przyszłości, związane z kryzysem klimatycznym.
W tak trudnych dla Ukrainy czasach, kształt przepisów dotyczących udzielania zamówień publicznych będzie determinował kierunek powojennej odbudowy. Zamówienia publiczne mogą być wykorzystywane strategicznie do osiągania długoterminowych celów środowiskowych, społecznych i gospodarczych.
Konieczność powojennej odbudowy otwiera szansę na modernizację gospodarki i sektora energetycznego, w którym energia wiatrowa może odegrać kluczową rolę. Potrzeba ograniczenia zależności od paliw kopalnych i zwiększenia niezależności energetycznej idzie w parze z potencjałem energetyki wiatrowej w Ukrainie.
Wszystkie rozwiązania w ramach polityki planowania przestrzeni miejskiej i polityki mieszkaniowej w okresie wojny i odbudowy po wojnie muszą być oparte na precyzyjnych danych dotyczących poziomu migracji i zniszczenia miast. W procesie odbudowy należy uwzględnić i wdrożyć program środowiskowy.
Powojenna odbudowa sektora wodnego musi być oparta na ocenie zasobów wodnych dostępnych na potrzeby rekonstrukcji ukraińskiego społeczeństwa, gospodarki i środowiska po zakończeniu konfliktu oraz na zrozumieniu kluczowej roli wody jako łącznika służącego bezpieczeństwu i rozwojowi Ukrainy.
Czy odbudowa Ukrainy może być zielona? A także czego dotyczyła konferencja „Europe – Poland – Ukraine. Rebuild together” organizowana przez Związek Przedsiębiorców i Pracodawców i Warsaw Enterprise Institute rozmawiamy w podkaście z analityczką WiseEuropa.
