Taksonomia zrównoważonego finansowania i krajowe strategie klimatyczne często mogą się wzajemnie uzupełniać poprzez dostosowanie kontekstów krajowych do przepisów nakreślonych w systemie klasyfikacji. Taka synergia stanowi użyteczny wkład w badania nad finansowaniem klimatu i śledzeniem inwestycji oraz stwarza ważną podstawę do dalszych dyskusji na temat luki inwestycyjnej związanej z przejściem na gospodarkę niskoemisyjną.
Celem tego artykułu jest omówienie wyzwania związanego z identyfikacją inwestycji, które można zaliczyć do działań niskoemisyjnych. Koncentrowano się na Unii Europejskiej, ponieważ w najbliższej przyszłości trzeba będzie ocenić, w jakim stopniu to nowe narzędzie może być przydatne do wdrożenia metodologii krajobrazowej. Przedstawia wartość dodaną powiązania strategii klimatycznych poszczególnych krajów z krajobrazami inwestycyjnymi i oferuje dalsze zalecenia dotyczące rozwiązań, które pomagają zmniejszyć różnicę między obecnymi strukturami finansowymi a celami krajowej transformacji niskoemisyjnej.
Artykuł został opublikowany jako wynik dyskusji przeprowadzonej podczas konferencji „Długoterminowa perspektywa 2050: opracowanie długoterminowej strategii klimatycznej dla Polski” (ENG: “Destination 2050: developing long-term climate strategy for Poland”), zorganizowanej przez WiseEuropa 26 czerwca 2019 r. w Warszawie. Było to wydarzenie zrealizowane w ramach dwóch projektów wspieranych przez Europejską Inicjatywę Klimatyczną (EUKI): Climate Recon 2050 and Landscape of Climate Finance. W spotkaniu w Warszawie wzięli udział polscy i europejscy eksperci w dziedzinie transformacji niskoemisyjnej, przedstawiciele administracji publicznej, biznesu i organizacji pozarządowych.
