Modelowe procedury współpracy instytucji rynku pracy z pracodawcami i przedsiębiorcami

Usprawnienie procedur współpracy instytucji rynku pracy (IRP) z pracodawcami i przedsiębiorcami to główne zadanie stojące przed konsorcjum Konfederacji Lewiatan (lider projektu) WiseEuropa i Wojewódzkiego Urzędu Pracy (WUP) w Krakowie. Nasz wspólny projekt realizujemy do września 2019 r.

W ramach projektu konsorcjum opracuje 2 modelowe procedury:

Procedura 1 – koncentrująca się na wypracowaniu narzędzi skutecznej aktywizacji zawodowej. Procedura opisze współpracę Publicznych Służb Zatrudnienia, Ochotniczych Hufców Pracy i Agencji Zatrudnienia z pracodawcami i przedsiębiorcami.

Procedura 2 – dotycząca przede wszystkim usług szkoleniowych. Procedura dotyczy współpracy instytucji szkoleniowych z pracodawcami, w obszarze trójstronnych umów szkoleniowych finansowanych ze środków Funduszu Pracy oraz Krajowego Funduszu Szkoleniowego i wzajemnej wymiany informacji pomiędzy pracodawcami i instytucjami szkoleniowymi.

Projekt, realizowany z wykorzystaniem metodologii projektowania usług (ang. service design), składa się z trzech etapów. WiseEuropa jest odpowiedzialna za pierwszy z nich – diagnozę obecnej sytuacji oraz wypracowanie możliwych rozwiązań, za pomocą badań jakościowych i ilościowych z interesariuszami procedur. Za wypracowanie procedury 1 (usługa pośrednictwa pracy) odpowiada Konfederacja Lewiatan, natomiast procedurę 2 (usługi szkoleniowe) przygotuje WUP Kraków.

Projekt Modelowe procedury współpracy instytucji rynku pracy z pracodawcami i przedsiębiorcami realizowany jest w ramach konkursu nr POWR.02.04.00-IP.03-00-003/17

                                                                                                                 ***

Celem projektu jest poprawa współpracy instytucji rynku pracy z pracodawcami, w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na wykwalifikowanych praconików, aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu i aktywizacji zawodowej, szczególnie osób długotrwale bezrobotnych. Projektowanie usług opiera się na podejściu holistycznym, interdyscyplinarnym i metodologii projektowania zorientowanego na człowieka (human-centered design; w skrócie HCD). Projektowanie zorientowane na użytkownika polega na rozpoznaniu potrzeb, wymagań i ograniczeń końcowych beneficjentów usługi w początkowym stadium procesu projektowego oraz uwzględnieniu możliwości, wymagań i ograniczeń wszystkich interesariuszy[1] (instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych) zaangażowanych w świadczenie usługi.

Podstawowe założenia podejścia Service Design:

• Koncentracja na interesariuszach – dążenie do poznania potrzeb wszystkich stron objętych oddziaływaniem usługi;
• Maksymalizacja użyteczności – dążenie do jak najlepszego dopasowania nowych rozwiązań
  do potrzeb interesariuszy;
• Realizm rozwiązań – projektowanie rozwiązań, które są możliwe do wdrożenia i uwzględniają kontekstowe ograniczenia prawne, finansowe, technologiczne i organizacyjne;
• Projektowanie na podstawie danych – projektowane rozwiązania wynikają wprost
  z otrzymanych w drodze badań danych, które stanowią rodzaj „bazy dowodowej” uzasadniającej poczynione decyzje projektowe.

[1] Wszystkie osoby i instytucje, które są zaangażowane w realizację usługi – np. jako jej użytkownicy, dostawcy, etc.